تخته سنگ

عـــــــــروس غصـــــــــــه هـــــــــا

شعری که تورا جان میبخشد شاعرش را یکبار کشته است

تخته سنگ

تارا
عـــــــــروس غصـــــــــــه هـــــــــا شعری که تورا جان میبخشد شاعرش را یکبار کشته است

تخته سنگ

کنار تخته سنگ میروم و سربر شانه اش میگذارم

چشمانم را میبندم دل به دله دریا میدهم

به گمانم سنگ احساس مرا خوب میفهمد

که این چنین مرا دراغوش میفشارد

اگر نیایی

دیری نمیگذرد منو این تخته سنگ یکی میشویم...

 

سنگ میشم کنار همون ساحل و کلبه ای که رویا ساختیم



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







تاريخ : جمعه 15 تير 1397 | 21:4 | نویسنده : تارا |
.: Weblog Themes By M a h S k i n:.